Tanden stukbijten op Cañón Del Colca - Reisverslag uit Cabanaconde, Peru van Steven en Lieselot - WaarBenJij.nu Tanden stukbijten op Cañón Del Colca - Reisverslag uit Cabanaconde, Peru van Steven en Lieselot - WaarBenJij.nu

Tanden stukbijten op Cañón Del Colca

Blijf op de hoogte en volg Steven en Lieselot

12 September 2012 | Peru, Cabanaconde

Net terug van onze driedaagse trekking door de Colca Canyon. Dag 1 begon al vroeg. We werden opgehaald om 3 uur in de ochtend en ontbeten in Chivay om 6u30. Een jas was broodnodig, want warm was het niet. Daarna reden we door naar een uitkijkpunt om Condors te spotten. Een massa volk had blijkbaar hetzelfde idee... Gelukkig waren een paar condors zo vriendelijk om hun zweefvlucht te laten bewonderen. Een kwartier later werden we gedropt en begon onze trekking. Eerst vlak, daarna alleen maar afdalen en dit gedurende drie uur. Leuk voor de knietjes...
Tenslotte kwamen we aan bij een brug en moesten we ineens weer steil klimmen. Lieselot kwam plots letterlijk adem tekort. Praten was ineens bijna niet mee mogelijk. Na even op 'adem komen', het overnemen van de rugzak door Steven, kwamen we aan op onze primitieve slaapplaats, maar al het nodige was aanwezig. Na het middagmaal hadden we nog een volledige namiddag om wat te relaxen. Er was een Belgisch koppel mee en de namiddag werd gevuld met reisverhalen, belevenissen, verhalen,...
We kropen er na het avondmaal vroeg in, want het was een vermoeiende dag.
Dag 2 begon met een pannenkoekenontbijt, waarna we weer vertrokken tot onze eindbestemming: een oase!
De tocht bestond uit stijgen, dalen, platte stukken,... kortom eigenlijk te doen. Het ging in ieder geval al vlotter dan de dag ervoor. Enkel bij het eerste stuk stijgen, kwamen we onszelf weer tegen.
Onderweg had onze gids het idee om een cavia (cuy) te kopen in één van de dorpjes waar we doorheen liepen. We hebben het hele proces meegemaakt van vangen van de cavia tot het bereidensklare resultaat, dat net zoals bij de slager, in een verpakking (plastiek zakje) werd meegegeven.
Na de middag kwamen we aan in de oase, waar het zwembad ons lag toe te lachen. Ons middagmaal bestond uit de voorziene schotel, plus onze verse, klaargemaakte cavia. We proefden er allen wat van om de smaak te leren kennen (valt eigenlijk best wel mee...).
Na de middag kropen we een paar uur in ons bed, enerzijds omdat we het nodig hadden, anderzijds om een beetje uitgerust te zijn voor dag 3: 1100m klimmen tot op het punt waar we op dag 1 startten.
Dag 3 begon al om 5 uur toen we in het donker met onze hoofdlampjes vertrokken aan onze tocht. Heel even konden we mee met de groep, maar al snel kwamen we helemaal achterop te zitten. De ervaring van de vorige twee dagen had ons geleerd om ons eigen tempo te lopen en ons niet te laten opjagen. Traag maar gestaag klommen we naar boven. Uiteindelijk kwamen we maar een kwartiertje later aan in Cabanaconde dan de rest. Daar aten we ons ontbijt en vertrokken we met een minibus terug richting Arequipa, met wat tussenstops om foto´s te nemen van de bezienswaardigheden. Moe, maar trots op onze prestaties kwamen we terug aan in Arequipa. De tocht was alvast een goeie voorbereiding op de Inka Trail over enkele dagen. Morgen gaan we richting Puno, maar we twijfelen nog om door te steken naar Copacabana, Bolivië, net over de grens en ook aan het Titicacameer.

  • 12 September 2012 - 06:56

    Peter:

    Beste sportvrienden overdoe jullie niet! Je mag vooral de hoogte in combinatie met de inspanning niet vergeten. Doe het rustig aan en luister naar jullie lichaam. Probeer bij ditalles ook nog een beetje te genieten van het ongetwijfeld mooie landschap en de natuurzichten. Geniet dus maar met mate of is dit een slagzin die enkel bij een Belgisch gerstennat past

  • 12 September 2012 - 07:18

    Freddy En Martine:

    Respect,aanzie de volgende tocht als een marathontraining, intensiteit, long slow distance. Ik kan Peter alleen maar bijstreden. Copacabana en Titeca komen nooit meer terug, geniet ervan. Dit zijn goede trainingen voor de spinning, Lieselot -:). Grtjes aan beiden.

  • 12 September 2012 - 07:55

    Freddy En Martine:

    Dag Steven en Lieselot
    Wat een prestatie! Laat jullie niet ontmoedigen. Er is een spreekwoord die zegt: de laatsten zullen de eersten zijn. En het is net zoals in het verkeer, er zijn er die optrekken en gas geven en dan toch voor het rode licht staan, anderen doen het 'gezapig' doen en op het einde van de rit achter de eerste wagen staan voor het rode licht, of deze net voorbijrijden omdat het licht op groen slaat. In ieder geval zijn jullie weer een ervaring en een reisverhaal rijker. Ik ben al benieuwd naar de verhalen. Hou jullie goed, rust een beetje uit, geniet en elkaar en dan op naar de Inca trail!
    Vele groetjes, 'Ma'rtine XXX

  • 12 September 2012 - 09:12

    Tom:

    Dag steven en lot,

    Ik volg hier al jullie verhalen en blijkbaar valt het voor jullie beter mee om op het internet te geraken dan bij mij hier in frankrijk. Ik kijk er naar uit om jullie verhalen samen met jullie foto's te zien als jullie terug zijn. Nog last van je rug? Groetjes en amuseer jullie daar!

  • 12 September 2012 - 10:22

    Marjan:

    Hoi Lotje en Steven,

    Prachtige prestatie. Jullie mogen trots zijn op wat jullie samen bereikt hebben. Goed dat jullie zich niet laten opjutten door de groep want uiteindelijk komt het dan misschien op 15 of 30 minuten aan dat jullie later arriveren. Je mag niet vergeten dat de tocht zo wie zo al vermoeiend is aangezien jullie elke dag zo vroeg op moeten en dan nog de tocht zelf, dalen en klimmen plus het hoogteverschil. En je moet ook nog kunnen genieten van al het moois rondom jullie want dit maken jullie waarschijnlijk maar éénmaal in jullie leven mee.

    En wat de volgende dagen betreft : jullie zullen zelf wel best kunnen uitmaken of jullie nog naar het Titicacameer gaan of niet. Neem in elk geval niet teveel hooi op jullie vork en probeer uitgerust te zijn om aan jullie Inca trail te beginnen . Probeer er toch nog een beetje een "rust"vakantie van te maken.

    Blijven genieten, zowel van al het moois dat Peru te bieden heeft maar ook van jullie beiden samen.


    Groetjes


  • 12 September 2012 - 17:17

    Annelies, Sammy, Jamie En Mini:

    Dag broertje en tante lieselot!

    De tijd ontbreekt soms om telkens te reageren, maar de reisverhalen worden wel aandachtig gelezen hoor!
    Het klinkt allemaal als een ongeloofelijke ervaring!
    Stiekem willen we in jullie plaats zijn, maar dat zal nog niet voor direct zijn.

    Jullie weten onmiddellijk al wat bergbeklimmen is en het zal met de Inca trail nog duidelijker worden, maar het resultaat zal jullie inspanningen belonen.

    Ik kijk enorm uit naar foto's!

    Geniet van PERU in zijn totaliteit, en beter een foto teveel trekken dan ééntje te weinig.

    Het was een super idee om een blog op te starten, zo hebben we het gevoel dat we een beetje mee op reis zijn en krijgen we het (misleidende) gevoel dat jullie niet ver weg zijn.

    We missen jullie!
    Dikke zoenen xxx

    ps: je sms is opnieuw niet helemaal toegekomen.

  • 12 September 2012 - 17:17

    Annelies, Sammy, Jamie En Mini:

    Dag broertje en tante lieselot!

    De tijd ontbreekt soms om telkens te reageren, maar de reisverhalen worden wel aandachtig gelezen hoor!
    Het klinkt allemaal als een ongeloofelijke ervaring!
    Stiekem willen we in jullie plaats zijn, maar dat zal nog niet voor direct zijn.

    Jullie weten onmiddellijk al wat bergbeklimmen is en het zal met de Inca trail nog duidelijker worden, maar het resultaat zal jullie inspanningen belonen.

    Ik kijk enorm uit naar foto's!

    Geniet van PERU in zijn totaliteit, en beter een foto teveel trekken dan ééntje te weinig.

    Het was een super idee om een blog op te starten, zo hebben we het gevoel dat we een beetje mee op reis zijn en krijgen we het (misleidende) gevoel dat jullie niet ver weg zijn.

    We missen jullie!
    Dikke zoenen xxx

    ps: je sms is opnieuw niet helemaal toegekomen.

  • 12 September 2012 - 17:19

    Kathleen:

    Hallo allebei,

    En al coca thee geprobeerd?

    Inderdaad moeilijk te beslissen wat wel en niet te doen; Het is allemaal zo mooi. Maar uitgeslapen zijn is ook heel belangrijk.......

    gr
    Kathleen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Steven en Lieselot

Actief sinds 28 Aug. 2012
Verslag gelezen: 254
Totaal aantal bezoekers 7525

Voorgaande reizen:

03 September 2012 - 26 September 2012

Peru

Landen bezocht: