Lijntjes, lijntjes, lijntjes... en mummies

Ons vorige verslagje was wat in de rapte geschreven en eigenlijk niet helemaal volledig. We hadden van de organisator van onze excursies een laptop gekregen om de tijd te doden in afwachting van onze trip naar de begraafplaats in Chauchilla. Dit hadden we oorspronkelijk niet gepland, maar door de mist deze morgen werd onze vlucht over de Nazcalijnen uitgesteld naar deze middag. We kregen van onze organisator een prive-gids mee, die zijn ding wel deed, maar niet bijster enthousiast overkwam. Niettemin wel eens de moeite om wat mummies in foetushouding te zien liggen/staan.
Dit alles valt in het niets bij onze prive-vlucht over de nazcalijnen. We gingen er van uit dat we met vier passagiers in de Cessna gingen zitten, maar het bleek een model voor 2 passagiers. Ons ontbijt hebben we vlotjes kunnen binnenhouden, hoewel het waarschijnlijk al bijna verteerd was na het wachten op het betere weer voor onze vlucht. Ik was fotograaf van dienst, terwijl Lieselot haar buikkriebels in bedwang hield. Indrukwekkend om de figuren te zien vanuit de lucht, maar je moet soms toch moeite doen om ze te zien tussen de wirwar van lijnen en bandensporen. Gelukkig hadden we een copiloot die ons bleef wijzen op de locatie van de figuren, ook al hadden we - met de duim omhoog - aangegeven dat we ze gevonden hadden. De namiddag sloten we af met het lezen van onze boeken op een bank op Plaza De Armas, een plein dat in elke stad of dorp lijkt te bestaan. Straks nemen we de nachtbus naar Arequipa. Blijkbaar hadden we de allerlaatste ticketjes op de nachtbus, waardoor we verspreid zitten, maar we proberen er straks wel een mouw aan te passen.